Kleine huis van Neko

Neko had van haar laatste munten en sieraden een huis weten te kopen van een rijk koopman.
Ze zou hier stil leven zonder haar vader de keizer.
Neko liep naar het raam van het huisje heel Aima lag uitgestrekt over de landen.
De rijstvelden glommen in het zonlicht en de bomen in de verte wierpen donkere schaduwen af.
Ze liep terug naar binnen en keek om zich heen.
Alles was gemaakt van ruw linnen en zacht katoen.
Ze liep naar de kamer waar een grote tobbe stond.
Ze deed de deur achter zig dicht en vulde de tobbe.
Na een tijd was de tobbe vol heet water, vergenoegt liet Neko zich in de tobbe zakken.

Memila zag het meisje en keek haar met grote ogen aan. Dat meisje had mooi lang haar en zij niet. ''Hoi'' zei ze verlegen en keek onverschillig naar de grond. Ze had geen idee wat ze had moeten zeggen.

Sakura zat op een afstandje te genieten van de zon...weg van alle zorgen...weg van alle problemen die altijd haar pad trefde. Ze keek verschrikt Neko en Memila's kant op toen ze stemmen hoorde. Ze zetten een paar stappen in hun richting en stopte. Zou ze het wel doen? Mischien stoorde ze hun...Ze hield op met ale gedachtte en liep toen naar hun toe. '' Hoi...'' zei ze.

Memila zag Sakura staan. ''Oh... hoi'' zei ze. ''Sorry... ik zat een beetje in gedachten'' zei ik.

Sakura voelde zich niet meer zo verlegen. '' Owh...helemaal niet erg hoor '' zei ze en Sakura keek naar Neko. ''Wie ben jij?'' vroeg ze voorzichtig.

''Dat is Neko'' zei ik voorzichtig.

Sakura knikte even en keek toen naar de grond.

''Is er iets?'' zei Memila.

Sakura keek even naar Memila en wou toen het liefst weggaan. Ik ken ze niet eens....Het is beter als ik wegga....

Memila rende Sakura achterna. ''Blijf alsjeblieft hier. Wil je erover praten. Ik heb je net ontmoet en wil je niet meteen kwijtraken'' zei Memila.

''AAAAAAH'' riep Neko geschrokken.
''Wildvreemden in mijn huis! Kopje thee?'' vroeg ze.
Ze stapte naar de keuken en zette een ketel op het voornhuis.
Onhandig stootte ze hem van het fornhuis en zuchtte.

'Memila zag Neko staan. ''Lekker'' zei Memila. Ze zag dat de thee om was gevallen en liep terug naar Neko. ''Ik help je wel even'' zei Memila.